Kendi karanlığına yabancı olmamak

Bazen gözlerinde tanıdık bir şeyler bulduğum insanlar olur...Gözünün içinde ortasında birşeyler bulurum tanıdık...İşte onun ne olduğunu farkettim az önce...Kendi karanlığına yabancı olmayan insanlar 

Cümleyi okuduktan sonra çevremdeki tüm tanıdıklarımı gözümün önünden geçirdim...Kimlerdi bunlar ?

Kimler kendi karanlığının farkında...Kimler yargılamadan dinleyebiliyor...Başta Şamil'cim...

Annem hariç ailemdeki herkes böyle doğmuş olabilir. 

Arkadaşlarımın bir kısmı...


Bulaşık

Bulaşık yıkamak çoğunlukla bir terapi alanı. En azından benim için öyle. Bulaşık yıkarken akan su ile birlikte  düşünceler daha şeffaflaşır, bazen veremediğiniz cevapları o anda verdiğinizi hissedersiniz. Bazen de hayatınızdaki insanların size aslında ne söylemek istediğini anlarsınız...

Tam da bu sabah  zihnim  işlerin yoğunluğu,  evden çıkmayan kiracı gibi konularla meşgulken, salonda uzanan eşime seslendim. "Bulaşık bitmek üzere hadi kahveleri birlitke hazırlayalım !"

Sonra neden yaptığımı sorguladım. Bulaşık esnasında çözemediğim konular için bir yardım seslenmesiydi muhtemelen. Tabi karşı taraf bu davranışı uzandığı için rahatsız olan eş olarak da algılayabiliyor. ama asıl konu bulaşıkta çözülemeyen bazı konuların zihninden biraz uzaklaştırılması.


Hey ! Eşiniz mutfaktan yardım istediğinde her zaman fiziksel yardım istemiyor. Bazen sadece burdayım demenizi bekliyor olabilir

P.S : Kahvaltıyı kendi hazırladığı için uzanmak doğal hakkıydı :) 

Kendi karanlığına yabancı olmamak

Bazen gözlerinde tanıdık bir şeyler bulduğum insanlar olur...Gözünün içinde ortasında birşeyler bulurum tanıdık...İşte onun ne olduğunu fark...