8 Mart 2017 Çarşamba

Büyümek

Annem..konuştuğu gibi yazıyor whats up ta.
Hayatımda unutamayacağım diyaloglar yaşıyoruz.Her seferinde yok bunu sen yazıyor olamazsın diyorum.Benim diyor.

Ben biraz büyüdüm sanırım.Blog bana dar gelmeye başladı.Biraz değişiyorum seni de bırakmak istemiyorum.Güzel bir yolculuğumuz var seninle yol arkadaşım.Nereye olduğu bilmeden başlıyoruz kalem klavye artık bizi nereye götürürse...İçim yanıyor içim acıyor bahar gelirken.
Hayat değişti herkes de instagram var.Blog yerine kullanılıyor.Hayatlarını döküyorlar resimlerle.
Ben se böyle gizli kalmayı seviyorum.

Blogumla aynı isimde bir iç çamaşırı sitesi var olsun.İlk ben buldum bu ismi.Siz yokken ben vardım heheheh.


Öylesine

Bir kez uzaklaşınca insan bir daha yakınlaşamıyormuş...Bazen yanyana ama çok uzak olabiliyormuş.İnsan çok değişebiliyormuş.
Ne zaman akıllanacağım ben dediği zamanları,  o kalbindeki dilinde halini özleyebiliyormuş.Neydi seni yıldıran özünden uzaklaştıran ,ne olurdu bırakmasaydın o halleri ?
Hala yüzüne vururken tüm kalbindekiler,

Bir arabada 2 yabancı gibi yolu seyrederek seyahat edebiliyormuş.Yol akarken  bazı şeyleri duymazdan geldiğine şaşırıyormuş.
Her söze cevap vermek yerine durup kendini dinliyormuş.