Ürün Yönetimi

Başlığı okuyunca şaşırmayın.Yok hayır blogumun formatını değiştirmiyorum.Busines içerikler ve öneriler içeren bloglara imrenerek bakmakla birlikte beni rahatlatan şeyin  aklımdakileri not almak olduğunu bildiğim için ve açıkçası 'şimdilik'diğer türlüsünü beceremeyeceğim için bu şekilde yazmaya devam.

Başlığa gelince..Geçen haftalarda katıldığım bir eğitim bu.Beni çok etkiledi.Her zaman şöyle bir fikir patlatsam birilerinin hayatına faydam olsa diye düşünürken, eğitimde 'öncelikle kendi hayatınızı ne kolaylaştırırdı'yı düşünememi önerdi Sn Hakan Tetik.Ve bu kilit cümle kafamda bi ton ampulun (biliyorum çok hoş bir benzetme değil günümüzde) yanmasını sağladı.Birbirini tetikleyen düşüncelerle eğitim başında aldığım notları biraya getirdim ve eğitmenin bizden istediği gibi bir fikir çıkardım.20 kişilik sınıfta eğitimin 2. günü fikrim oylama ile birinci oldu.
Müthiş bir duygu!

Hemen takımımı oluşturdum.2  arkadaş (biri cinfikir, biri de cool) katıldı bana ve bugün Hakan Tetik eşliğinde 3. toplantımızı düzenledik.Fikir olgunlaşıyor oleyyy !!!

Fikrimi yazmayacağım.30 Haziran da yapacağımız bir sunum var.Tabiki web de aradığımda birkaç ilde yapıldığını gördüm.Hatta Belarus ta da. (Life).Demek ki yapılabilir birşey motivasyonu düşürmüyorum.


Çok hoş bir heyecan bu ! .ARGE yi şirketimin sadece isminde okumuyorum yaşıyorum...

Işıldayan Gözler

Etrafımda görüyorum bazen böyle..Mutsuz ve sıkıcı olmayı hayatının parçası haline getirmiş insanları.Tutup sarsasım geliyor uyaaaannnn diye.Uzaklaşıyorum çoğu zaman.Hayatı olduğu gibi kabullenmeyenlerden...
Tabi ben de oluyorum arada öyle, etrafımda beni böyle sarsacak birileri olsun isterdim.

Bazen de öyle insanlar görüyorum ki gözleri ışıl ışıl.Yaşıyor.Hayatta...Umarım yıllar boyu öyle kalırlar.Sanki bir kez gözlerine baktığınızda o ışık size de geçsin istersniz.İyi dileklerim onlarla olsun.Uzun yıllar böyle ışıldayan gözleri olsun.Ben o ışıkları gördüğümde çok mutlu oluyorum.

Müzik ruhun gıdası gerçekten.Hava kapalı yağmurlu.Ben bu ara şunu dinliyorum.Hoş garip farklı güzel.

İyi misin Anne ?

Daha 2 yaşını dolduralı 2 ay oldu.Pazar sabahı kahvaltı hazırlıyordum.Sen ise salonda çizgi film izliyordun.Baban uyku mahmuru kalkmak üzere.Bulaşık makinesinden çıkardığım tava ile fazlaca gürültü çıkarınca salondan sesin geldi : "İyi misin anee? , iyi misin ?" ısrarla 2 kez tekrarladın.
Ben ise kulaklarıma inanamadım.Baban da duymuş :) Çok güldük çok mutlu olduk
Bunun benim için nasıl değerli olduğunu anlatmaya kelimeler yetmiyor.
Oğlum herşeyim iyi ki varsın...

bekleyiş ve veda

Bekleme zamanları..Eğer kod için test yapıyorsan ortamı sürekli beklersin.Ya ortam ayakta değildir (Uygulaama açılmaz) ya kod gitmemiştir.Ya versiyon yanlıştır yeni versiyonun deploy olmasını beklersin.Sadece beklersin.O bekleme anında kafanı oyalamak için açtığın bir web sayfası ile arkandan geçen yöneticinle göz göze gelirsin.Evet yoğunum sadece bekliyorun.
Yine bekliyorum
Kodun deploy olmasını

Bugün Ayşe nin son günüydü.Duygusallığa hiç yer vermedik.Sanki son gün değilmiş gibi Ayso da yedik, Starbucks da kahve içtik.Oysa kahvesini içmiş sabah gelirken,çaktırmadı  benim için 2.kez içmiş.Her şeyi son kez yaptığımızı bilip bilmemezlikten geldik.Ne zaman ki gitti o zaman bişey çöktü.Lavaboya gittim.

Parçalı Bulutlu

Yarın taksimdeyim...Akademide eğitimim var.Yarın sunmak için bir fikir bulmam lazım aklımda bir fikir var ama hayata geçer mi bilmem.
Az önce Yiğit i uyuturken uyuyakladım.Geldim bilgisayarım açıktı oturdum.Sana yazmak istedim sadece.Hep benimle beslen istiyorum.Benim bir parçan oldun
Bazen sıkışıp kaldığını hissettiğin oluyor mu ? Bir kitap okusaydım olmayacaktı böyle...PMP için kitap okumaya ara verdim.Metro da artık PMP dökümanlarıyla yolculuk ediyorum.
En son Masumiyet müzesi vardı elimde ama çok açmadı ne bileyim.Değişik farklı bir kitap istedi canım.
Procurement Management bölümü de bitince ,Stakeholder Management var ve Rita nın kitabını bitiriyorum.Stakeholder management, steak burger..hımmmm mis.Şu careefourdaki burger ci nefis.Hani şu burger yiyen katil resimli yer.O resme bakıp yemek daha keyifli.Ama bugün ketçap larında sorun vardı.

Sıkışıp kaldım diyordum.İşte öyle garip bir duygu.Hani içinde patlar bişeyler.Ah ne yaptım ne yapıyorum dersin.Pişamanlıklar garip mutluluklar.30 lu yaşlar çok garip.

Maxwell...Gana da.  dünya tatlısı resme bakınca içimin gittiği...Hayatıma hoşgeldi.Mektuplaşmak için sabırsızlanıyorum.

http://plancanada.ca/

Tadsız

Ne müzik,ne çay...Hiç bir şeyin tadı yok bugün.Tek güzel şey yağmur ve özlem..

Pencere

Mutlu muyum diye sorguladığım anlar geliyor aklıma.Anlar o kadar uzunmuş ki hislerimi sorgulama vaktim varmış.Ya zaman yavaş akıyormuş o vakitlerde ya da anları an gibi anında yaşıyormuşum.Evet üniversite zamanları 20 li yaşlardan bahsediyorum.

Şimdi yukarıda gördüğünüz penceremden sorguluyorum anları.Öyle uzun uzun dakikalar sürmüyor bu sorgulama.En fazla 50 sn gibi.Mutluyum, nasılım ? Dün gece de böyle bir anda karşıma çıktı ay.Tupturuncu.Güneş gibi bakıyor.Dayanamadım hemen bir  fotoğraf çektim.

Nezleyi atlatamadım.En ufak gürültü yoruyor.Yiğit e çok zor zaman ayırıyorum.PMP ye çalışmaya devam ediyorum.Headfirst diye bir kitap aldım.Muhteşem ! Sırf eğlenerek daha çok okumak için sınav tarihimi 2 ay öteledim.Ağustos ta sınava gireceğim.

Ya birşey diyeceğim Londra da bir kadın gülerek bana Brezilyalı mısın  dedi.Boş boş baktım. Ne demek istedi hala anlamadım :)