Bahar

Bahar geliyor.2015 baharı.Oğlum 2 yaşında ben Mayıs ta 31 ime basacağım.

Hem güzel şeyler oluyor hayatımda hem de içimi parçalayan şeyler.Ne garip her iki duyguyu da yaşıyorum.Şuan nezleyim ilacın etkisi de bir garip yapıyor sanırım.

Gelelim güzel şeylere...Eğitim için şirket aracılığı ile  Londra ya gittim 4 gün kalıp döndüm.Tek başıma olmak hem güzel hem garipti.Otelde yalnız başına kaldığım sürede oğlumu eşimi evimi çok özledim.Tango dan görüntülü görüşme yaptığımda oğlumun bakışlarını görünce burnum sızladı ama çok gezdimm

National Gallery,Soho,Picadilly,Camden Town,Hyde Park,Oxford Street, Marble Arch, Leicester Square.Daha dün bunlar  ne acaba diyeceğim yerlerken şimdi adım adım gezdiğim yerlere döndü.

Otelim Marble Arch Oxford Street te idi.Üniversiteden arkadaşım Vildan ile buluştum.Eğitim yerim Paddington da idi.

Anladın dimi ? Evet anladın.Başka çarem yoktu yazmaktan başka.Londra gezisini yazayım dedim yazarak içim boşalsın dedim olmuyor...... ilk bebeklerini kaybettiler...Yanlarında olamıyorum.

Geçmiş

Renkli elişi kağıdıyla süslenmiş kapının camı...Arkasında asılı Aylin Livaneli posteri
Açıyorum kapıyı karşımda abim.Üniversiteye hazırlanıyor.Aileden kopmasına bir kaç ay kalmış muhtemelen..

Bakıyorum kestane saçlarına çillerine, durgun haline,gülünce dişinde ortaya çıkan hafif kavise..İnce uzun haline, hardal pijamalarına.Yıllardır onunla birlikte büyümüş uzamış sanki kadife pijamalar.
Bu ev huzur dolu.Dönsek nasıl olurdu ? Bir anda o evden ayrılmış gibi hissediyorum bugün.Sanki aradaki onca yıl  hiç yaşanmamış.