Açıyorum kapıyı karşımda abim.Üniversiteye hazırlanıyor.Aileden kopmasına bir kaç ay kalmış muhtemelen..
Bakıyorum kestane saçlarına çillerine, durgun haline,gülünce dişinde ortaya çıkan hafif kavise..İnce uzun haline, hardal pijamalarına.Yıllardır onunla birlikte büyümüş uzamış sanki kadife pijamalar.
Bu ev huzur dolu.Dönsek nasıl olurdu ? Bir anda o evden ayrılmış gibi hissediyorum bugün.Sanki aradaki onca yıl hiç yaşanmamış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.