Öylesine

Bir kez uzaklaşınca insan bir daha yakınlaşamıyormuş...Bazen yanyana ama çok uzak olabiliyormuş.İnsan çok değişebiliyormuş.
Ne zaman akıllanacağım ben dediği zamanları,  o kalbindeki dilinde halini özleyebiliyormuş.Neydi seni yıldıran özünden uzaklaştıran ,ne olurdu bırakmasaydın o halleri ?
Hala yüzüne vururken tüm kalbindekiler,

Bir arabada 2 yabancı gibi yolu seyrederek seyahat edebiliyormuş.Yol akarken  bazı şeyleri duymazdan geldiğine şaşırıyormuş.
Her söze cevap vermek yerine durup kendini dinliyormuş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Bulaşık

Bulaşık yıkamak çoğunlukla bir terapi alanı. En azından benim için öyle. Bulaşık yıkarken akan su ile birlikte  düşünceler daha şeffaflaşır,...