Belki de uykunun en güzel yeri en tatlı hali..Bir ses geliyor yan odadan.Duyulduğu anda hemen cevap alacağından emin, kendine güvenli ama ortamdan tedirgin "Annee"..
Bir efendim ya da burdayım ile ya da saçını okşamamla sakinleşen bir yavrucak benimkisi.
Bu sabah da böyle başladı...Eski tip kaloriferin çıkartığı "çıt çıt" sesleri ile uykusundan uyanan Yiğit yine böyle uyandırdı beni..Yağmurlu kasvetli İstanbul sabahına sıcacık bir başlangıç..saat 06:10
Sonra lavobada uyanmaya çalışırken aklıma gelen sorular.. Ne zamandır bu sesi duyuyorum? Böylesine güzel bir çağırmanın tadını ilk defa mı aldım ? Bugüne kadar bu çağırışın güzelliğinin farkında değil miydim ? Ya olmasaydı nasıl hasretle beklerdim bu şekilde çağırılmayı..Onun için şükür..Dünyanına en güzel varlığı ve hayatımıza kattıkları için şükür...
Bugün aldığım kararlar var :
Sabahları evde kahve yapmakla başlayacağım. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.