29 Haziran 2010 Salı

Döktüm rahatladım



Şahsen düşünüyorum da sıradan bir insanın sıkıntısını paylaşıp onunla beraber üzüldüğümde bir süre sonra bana sırt çevirme potansiyeline sahip olduğunu görüyorum.(sabah heyecanla yazdığım bu kısmı biraz editledim ) Dost ve sevgili hariç....Tecrübeyle sabittir.Üzüntü ve sıkıntıyı paylaşıp , dertlerini dinleyebileceğimiz insanları seçebilmek ne güzel.

Zamanın birinde Copy Cat diye ingilizce dersinde okuduğum bir yazıyı hatıradım. (Copy cat: başkalarını taklit etme hastalığı ) Sizin de var mı etrafınızda, sürekli sizi taklit edip, kıskanıp zarar vermeye odaklanıp mutlu olmaya çalışan insanlar ? Varsa gülüp geçin bırakın oyalansınlar...Kaldıkları basamaktan bir adım daha yukarı atmaya cesaret edemeyen , küçük kadıncık halleri ile başkalarına nispet için yaşayıp kendini zerre tanımayan (haşa ben de tanımış değilim ) o zaman şöyle diyeyim kendini keşfetmek için zerre çaba harcamayan insanlardan uzak bir dünya diliyorum....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.