Döktüm rahatladım



Şahsen düşünüyorum da sıradan bir insanın sıkıntısını paylaşıp onunla beraber üzüldüğümde bir süre sonra bana sırt çevirme potansiyeline sahip olduğunu görüyorum.(sabah heyecanla yazdığım bu kısmı biraz editledim ) Dost ve sevgili hariç....Tecrübeyle sabittir.Üzüntü ve sıkıntıyı paylaşıp , dertlerini dinleyebileceğimiz insanları seçebilmek ne güzel.

Zamanın birinde Copy Cat diye ingilizce dersinde okuduğum bir yazıyı hatıradım. (Copy cat: başkalarını taklit etme hastalığı ) Sizin de var mı etrafınızda, sürekli sizi taklit edip, kıskanıp zarar vermeye odaklanıp mutlu olmaya çalışan insanlar ? Varsa gülüp geçin bırakın oyalansınlar...Kaldıkları basamaktan bir adım daha yukarı atmaya cesaret edemeyen , küçük kadıncık halleri ile başkalarına nispet için yaşayıp kendini zerre tanımayan (haşa ben de tanımış değilim ) o zaman şöyle diyeyim kendini keşfetmek için zerre çaba harcamayan insanlardan uzak bir dünya diliyorum....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Minik gece kuşu

Ne zamandır aklımda yazacağım bu anımı ancak uygun ruh haline bugün kavuştum. Yeni yıla girmeden gittiğimiz Düzce ziyaretinde köyde kalacağı...