Sarı Çiçek

Senin gülüşün sıcaklığın huzur veren o halin, sesin, varlığın hepsini bir gün kaybedeceğim diye öyle korkuyorum ki..

Sesini duymadığım günlerde bile varlığının içimi ısıttığını bilmeni isterdim.

Hayatta herkes ama herkesin içinden ufak da olsa kötü bir niyet geçebileceğini tahmin ederken senden hiç bir kötülüğün gelmeyeceğini biliyor olmak, bir insana yüzde yüz güvenebilmenin sadece senin varlığınla olabileceğini idrak ediyorum bu yaşta.

Sarı çiçek,papatya arkadaşların hep sana bu isimlerle seslendi yıllarca...Hep sevildin hep güler yüzlü oldun herkese...

Geçtiğimiz ay bir kaç hafta bizde kaldığında sabah beni uğurlaman lise yıllarımı hatırlattı.Gerçi biraz tartıtşırdık sanki o dönemde, eteğime takardın.Olsun hep iyi bir anne oldun bana.Gerçi rollerimiz karıştı bu ara..O yeniden başladığın sigarana kızmakta çok haklıyım bilesin.Senin sağlığın ve güzelliğinden çalıyor.Hem biliyorsun en tahammül edemediğim şey.

Annecim, ne zaman kafam boşalıp seninle ayakları uzatıp kahve içip sohbet edebileceğiz ?
Farkında mısın yemyeşil bahçedeki evimize her geldiğimde kafam hep dolu hep meşgül...Ya Yiğit yemek yemiyor ya başka bir şey canımı sıkmış.Ne zaman gelecek huzur anneciğim ? Ne olur bunları yapmadan beni bırakıp gitme...