Hayat Kısa

Yaklaşık bir iki haftadır kendi kabuğuma çekilme eğilimim var.

Bilmeyen beni tanımayan ve blogu takip eden var mı bilmem...Dünya iyisi fazlaca konuşkan herşeyi ve  en iyisini ben bilirim, kek mi yaptın ha-hay biraz tereyağı koymalıydın  kıvamında , azıcık geç doğsam anneannem ya da babaannem olabilecek bir kayınvalidem var benim.6-7 aydırbirlikte yaşıyoruz.Bana inanılmaz güzellikler katıp arada çekirdek aile özlemiyle kabuğuma çekilmeme vesile olan bir yaşam tarzı bu.Bu yaşamı seçmemizin nedeni çok basit 

Yiğit in öğlene kadar kreşte olması öğleden sonra eve gelmesi

Tüm gün kreşe vermeye hala kıyamıyor oluşum

Bakıcılardan yeterli sayıda kazık yemiş olmamız.

İşte son 1-2 haftadır bir kabuğuma çekildim ben.Sonra bir kabus eşiliğinde tüm hayatımın sonlandığını görünce ertesi gün yarım gün izin alıp Yiğit in kreşine koştum.Servis yerine ben aldım onu kreşten..Beni görmek için heyecanı herşeye değerdi.Park , kidzania ,oyuncakçı gez gez bitmedi gün.

Akşam 6-7 gibi uyuyakaldı yavrucağım yorgunluktan...

Hep içimde kalmıştı başbaşa gezip tozmaca oğlumla..Bunu da yaptık.

Hayat kısa bunu söylüyorum çokça önüme gelip dert anlatana...Mutlu anıları biriktirmek lazım daha çok daha çok.

Bu akşam ya da yarın sabahtan düzce ye gidiyoruz.Annemi babamı bahçemizi yeşili doğayı az stresi özledim

Sevgiyle kalın