Herkesinki tuhaf ve farklı gelir kendisine belkide..O yüzden en farklısı benimki diye başlamıyorum.Bazen öfkeden delirten ,bazen de saatlerce kahkaha attırabilen farklı bi varlık benimkisi.Hayatımdaki hiç bir şey onun yerini dolduramayacağına eminim.Bazen onu farklı yapan ne diye düşünüyorum.Sadece bir insan..Hataları oluyor,pişmanlıkları yada birden panter gibi sahip çıkışları, anlatmak istediğini kısa yoldan anlatışları , herşeye rağmen onu anlayışım...Ben onun kim olduğunu biliyorum o da beni biliyor. Kalp kırıklıklarını dökmeyi sevişini ,her şeyini görüyorum onun.Yaşadığı sıkıntılı bir dönemi dökmeli içinden.Budur onun için hayatı yaşanabilir kılan.
Karnında yaşadım aylarca ,bi organıydım onun uzun bi süre. Sonra o organını hayata salıverdi...Organı büyüdü , gelişti , düşündü, konuştu ve şimdi onu dinliyor.Herkes gibi onun kırık kalbinden gelen sesleri dinliyor.O hep anlatsın, ben de dinleyeyim.Çaylarımızı demleyip hayata içelim hep birlikte, sımsıcak sevgiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.