Değişiklik iyidir dedik ve girdik bir yola.Eski şirketimle yolları ayırdım ve artık yeni bir şirkete gitmek üzere uyanıyorum sabahları.Yeni ofis, yeni yüzler, kendini kanıtlama çabaları ile birlikte kızların kıyafet süzmeleri o bu derken alışıyorum bu yeni yaşama da.Depresif duygular olmuyor değil.Hayattan ümidi kesip, ağlamalara tutulmalar da var... bir anda coşup havalara uçmalar da...Hepsini normal karşılıyorum.Bir tek şu sıkıntı atma amaçlı, "dükkan dükkan gezme hallerimi" kaldıramıyorum.Ne yapıyorum ben diyip dışarı atıyorum mağazadan kendimi.İşte o anlar bir tek gücüme gidiyor.O anlarda duvara tosladığımı hissedip yüzleşiyorum kendimle.Ne yapıyorum ben ?
Cevabı henüz bulamadım...
Kapanda gibi ruhum.Evet tatile gidemediğim için belki. Hiç böyle hissetmemiştim.Ben ki hayattan çalmayı severim.Ben ki hayattaki o heyecanı severim...Dolu dolu yaşamayı hayatı kucaklamayı severim...
Olsun sonbahar güzeldir.Yenilik mevsimidir sonbahar...Belki bende kendimi yeniliyorum kimbilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.