Dalıp gitmişiz yola..Sen arabayı kullanırken ben yanında yolu izliyorum sabah mahmurluğu üzerimizde...Kimbilir nerelerde aklın , kimbilir nerelerde aklım...Bir gün başlıyor işte.Karanlıkta uyandığım bir sabah daha..Kendiliğinden saatin 6:35 olduğunu hissederek uyandığım sabahlardan biri.
Oğlumuz uyanmasın diye sessizce açtığım çekmecelerden çoraplarımı aldım yine..Geceden belirlediğim kıyafetlerime uzandı ellerim gardrobumda, ezberlemişçesine buldum eteğimin yerini..Giyindim ve sen her zamanki gibi ben hazırım dedin..Ben de 5 dk dedim.5 dk sonra tekerlek döner dedin.10 dk sonra çıktık evden.
Dalmışız gidiyoruz yolda..Kimbilir nerede aklın, kimbilir nerede aklım.Her zamanki gibi E5 e bakıp ilerlerken, her zaman bıraktığın metro durağını kaçırdık ilk defa.Aa Esra kaçırdık dedin telaşla..Uyandım.Neredeydi aklımız ?
Yenisahra yerine Kozyatağından bindim metro ya.Her zamanki gibi ağır ağır ilerledim..Yürüyen merdivenlerden inerken önce gövdem kayboldu yavaş yavaş el sallarken sana sonrasında gözlerim.
Sahi ya nerdeydi aklımız ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.