15 Aralık 2014 Pazartesi

Hiç bir şey hayat kadar şaşırtıcı değildir.Yazı hariç.Yazı hariç.


*İş yerimin düzenlediği  yeni yıl partisinde bu sene Volkswagen Arena da idik.Cuma akşam üstü trafiği zor gelse de eğlendik coştuk pırıltılı dövme yaptırdık.Biraz hava aldık.

* Neredeyse hemen hemen her ayın ortası iş yeri mesaisindeyim.Cumartesi gece 3 te başlayan mesaim dün Pazar sabahı 9 da bitti.Kapıda bekleyen ailemle birlikte Maşukiye ye gittik.Bol güneş, bol oksijen , bal-kaymak,börek hımm güzel bir Pazar oldu.Yukarıdaki resim benim dereye karşı el sallayan gölgem.
Gece 10 da  kulağıma eğilip "Anneeee" diye seslenen oğluma rağmen uykuya teslim oldum.Oksijen ve uykusuzluk çarpması diyelim.

*Kara Kitap ı bitirdim .

Bir kaç ay önce   "Gölge Avcıları Kulübü" kitabını adıma imzalatırken okuduğum cümle ile bitii kitap.Bu hoş tesadüf beni mutlu etti.
Hiç birşey hayat kadar şaşırtıcı değildir.Yazı hariç.Yazı hariç.Evet tabii, tek teselli yazı hariç

Bu cümle ile sonlandı kitap.Orhan Pamuk un 2013 Ağustos unda kitabı yazış sürecinde neler yaşadığını anlattığı bir not da eklenmiş kitabın sonuna..Bu yazı, kitabın  bir anda terkedip bırakmadığı hissi verdi bana.Bir anda bıçak gibi bitmedi sanki hala yaşıyorum kitabı.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.