Sıradan bir gün...İşten çıkıp Koşuyolundan Yiğit i alıp eve gitmek üzere yürüyordum.Yiğit minübüslere bu aralar çok meraklı olduğu için taksi yerine minibüs ile önce acıbadem caddesine çıktık.
Karşıdan bir baba ile oğlu...mümkün değil 20 yıl öncesi Ali karşımda..İlk çocukluğum kendimi bildiğim andan beri ilk arkadaşım.
Olamaz gerçek mi diyerek yürüdük birbirimize ve sarıldık.Aynı yaşlardaki çocuklarımız da sarıldı birbirine.Öptüler birbirlerinin ellerini.Gözlerim doldu
Tüm duyguları karşılıklı söyleyip vedalaştık.
Fotoğraf çektirdik telefonlarımızı aldık.Tekrar görüşeceğiz kısmetse :) Ama hiç biri 20 küsür yıl sonraki ilk karşılaşma gibi olmayacak eminim.Yine de çocukluğumu kendimin bir parçasını karşımda kanlı canlı görmek yaklaşık 1 saat şapşal bir gülümseme ile bıraktı beni :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Bendensin
Eğer senin de ; *Destiny's Child "Emotion" parçasında 2 dakika 52. saniyesinde benim gibi gözlerin doluyorsa , * Instagramda...
-
19-22 Kasım arasında AI in Business Konferansına katılım amacıyla Londra daydım. Daha önce 2014 (Nisan) , 2017 (Haziran ve Aralık ) tarihle...
-
Eğer senin de ; *Destiny's Child "Emotion" parçasında 2 dakika 52. saniyesinde benim gibi gözlerin doluyorsa , * Instagramda...
-
Bunca zaman kozmetiktir odur budur çiziktiriyorum meğer atladığım bir şey varmış Bebak Acı Badem Sütü.Parayı saçıyorum ona buna...Meğer bu e...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.