Bazı anlar vardır ki hafızanızda anlamsızca kalıcı yer etmiş ve bir an o anıyı hatırlamanızı tetikler. Ben de ellerimi lavaboda yıkarken yıllar öncesine bu anıya gittim
Evimize ilk kez alınan telesekreterli ev telefonu heyecanı canlandı gözümde...Babamın eline aldığı kalem kağıtla hummalı bir çalışma başlamıştı. Gece boyunca babam &sigarası telesekreterli telefon ve ben... Defalarca silip tekrar yazılan "Evde yokuz" mesajını okuyacak şanslı kişi kimdi bilin bakalım ?Bu kutsal görevi memnuniyetle kabul ettim.
İlk deneme tabiki olmadı. Bir kaç deneme sonunda oldukça silik ses tonumla bir şekilde kabul edilebilir bir telesekreter olabilmiştim...Babamın oldukça içine sinen ama benim pek de beğenmediğim o mesajın sözleri dün gibi aklımda : "Merhaba burası İ... A.. 'un evi. Şuanda evde yokuz.Sizi tekrar aramamızı isterseniz mesaj bırakabilirsiniz"
Neyseki nasıl kaydedildiğini öğrenmiştim . Evde tek kaldığım anı bu telesekreter mesajını güncelleyerek değerlendirmiştim. Son derece öz güvenli elindeki notu okumadan kendince bir mesaj oluşturmuştum. Pek de güzel olmuştu Ta taa !! Pek övülmediğim için dayımın çok beğendiği hafızamda yer etmiş.
İşin komiği telesekreterli telefon diğer odadan cevaplanan çağrıları kayıt ediyordu. Annemin Balkız teyze ile bizi hayretlere düşüren ama şimdi hatırlayamadığım telefon görüşmesini kahkaha ile dinlemiştik.
Beyaz güzel telesekreterli telefon .. Tek parça mısın bilmiyorum ama seni bugün sevgilyle anıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.