Ofisten çıkıp topluca salsaya gittiğimiz kış gecelerini özledim...Ya eskisi gibi olmazsa..Ne bu acele, bu telaş,bu korku..Ne oluyor bana ? Neden kendimi serbest bırakamıyorum?Oysa öyle mutluyum ki..Sadece ait olma hissimi kaybettim. Canım yanıyor.
İçimdeki o sıkıntı veren kaya parçasını çıkarmaya uğraşıyorum.Yerine umut yapraklarımı dökücem...
Yeni projem Vodafone da. Yarın başlıyorum...Herşey gü-zel o-la-cak ! Olacak diyorum .İşte o kadar !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.