Çay tıkırtsı eşliğinde yazıyorum bu yazıyı.Tıkırtı evet sevmedin mi ? Kaynayınca çıkan ses...
İşte eski günlere götürdü beni, iki damla yaş eşliğinde doldurdum damacanadan kettle a (kettle böyle mi yazılıyordu) suyu..Annemi özleyerek....Çok özleyerek iç çekerek..Eski günleri isteyerek..
Pötibör bizde çok şey ifade ediyor anlayacağın..Annemin beni sınavlara çalışırken motive aracı, dedem ananem annem ve benim şaguç un ıssız gecelerinde tek eğlencesi idi bisküvi çay..
Bir de bebeklik yiyeceğim tabi..
Bu kadar anlamı var işte o kare bisküvilerin benim için..
Ve o kare bisküviler bana hayatımda en büyük pişamnlığımı hatırlattı yine bu gece...Anneannem..
Alzaimer olan mavi gözlü bembeyaz saçlı o harika varlığı gelinliğimi giydğim gün hiç öpmedim...Hala içim acıyor.Hiç gelmedi aklıma o gün.Evede öylede komşu bekledi onu.Ben düğündeydim en mutlu gecemde..Hiç öpmek aklıma gelmedi bir kez olsun beni elbise ile görmek isteyen anneannemi...
Hassas günler bunlar elbet geçecek..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.