Gerçek dediğin şey senin gördüğün kadardır.Sen neyi görmek istiyorsan onu görürsün bazen.Ya da sana ne aktarılmışsa onu görmek istersin.Karşındaki insanı o an düşünmeden , inat edip hayır ben bunu görmek istiyorum dersin sebepsiz bir inatla. Çünkü ona inanmışsındır ve geri dönüş beynini zorlayacaktır.Ne gerek var yorulmaya, bi kez daha düşünmeye. Yaparsın kendi kafana göre bir yorum , bir de tavır içine girersin tamamdır.
İnsanlar hakkında yorum yaparken dikkatli olmaya karar verdim. Gerçek dışı yorumlandığımda bu derece öfkelenirken başkasına bunu uygulamanın yanlışlığını farkettim.
Kendini ifade edememek kadar bir insanı çileden çıkaran bir durum var mıdır ki? Boğazında düğümlenen kelimelerle karşındaki insanın seni anlamak istemeyişini gözlerinle görürken yavaş yavaş kendinden şüphe duymak.Sonra o vazgeçiş.Bu anı bir daha ne yaşamak ne de yaşatmak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.